Disco polo to jeden z gatunków muzyki popularnej, zaistniały w Polsce w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. Początkowo muzyka ta znana była jako "chodnikowa". Pomysłodawcą nowej nazwy był Sławomir Skręta - właściciel wytwórni Blue Star z okolic Warszawy. Tytuł ten wywodzi się z "italo disco" - muzycznego stylu włoskiego z lat osiemdziesiątych.

Disco polo to muzyka grana przede wszystkim na weselach i innego rodzaju zabawach z repertuarem piosenek ludowych. W latach dziewięćdziesiątych muzyka ta osiągnęła ogromny sukces, choć początkowo nie była nagłaśniana w mediach. Płyty i kasety magnetofonowe sprzedały się w wysokich nakładach, a w roku 1992 odbyła się Gala Piosenki Chodnikowej i Popularnej transmitowana przez TVP1. W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych w telewizji pojawiły się różnego rodzaju programy muzyczne, których uwaga skoncentrowała się na disco polo. Mowa tutaj m.in. o "Disco Relax", czy "Disco Polo Live". Jednak jedynie telewizja Polsat oraz Radio Eska nagłaśniały utwory muzyki chodnikowej. Przez inne stacje muzyczne uznawana była ona za oznakę prymitywizmu. Mimo to w tym samym roku artyści disco polo zaangażowani zostali w kampanie wyborcze Waldemara Pawlaka i Aleksandra Kwaśniewskiego. Pod koniec tej dekady nastąpił nagły spadek sprzedaży płyt i kaset disco polo, a ich miejsce zastąpiła muzyka pop, rock i hip-hop.



Od tej pory sprzedaż ta jest umiarkowana. Choć niektóre stacje zdecydowały się na transmitowanie programów poświęconych muzyce chodnikowej, to przez większość społeczeństwa wciąż jest ona uznawana za oznakę złego gustu i "kiczu". Paradoksem jest jednak, że pomimo tego, iż na co dzień muzyka disco polo nie jest słuchana często, to na wszelkich zabawach to właśnie w jej rytm publika bawi się najlepiej. Didżeje klubowi i dyskotekowi wykorzystują więc jej brzmienia do rozbawienia i zachęcenia tłumu do wspólnej zabawy.