Magnetofon to jeden z najpopularniejszych, choć dziś już nieco zapomnianych, urządzeń przeznaczonych do wielokrotnego zapisywania brzmienia na taśmie oraz odtworzenia go. Wyróżnić możemy magnetofon analogowy, który zapisuje dźwięk na taśmie magnetycznej i odtwarza z niej sygnał foniczny, a także magnetofon, który jedynie rejestruje lub odtwarza owy sygnał. Nowoczesną wersją magnetofonu jest DAT, w którym dźwięk zapisuje się w postaci cyfrowej.
Uwagę pragnę jednak poświęcić złożonej budowie magnetofonu. Jakie elementy jego budowy przyczyniły się do tak ogromnego sukcesu, jaki zyskał swoimi czasy.Pierwszym istotnym elementem jest napęd, będący układem mechanicznym, który zapewnia prowadzenie taśmy, przewijanie jej oraz dba o równomierną prędkość przesuwu nad głowicą. Mechanizm ten opiera się o koła - zębate i cierne, dźwignię, paski klinowe lub płaskie, przełączniki elektryczne, a także silnik napędzający. Nowoczesne modele magnetofonów posiadają często jednosilnikowy układ mechaniczny zamieniony na silniki spełniające dane opcje - np. dowijanie, czy przewijanie - oraz elektroniczną stabilizację prędkości przewijania taśmy.
Napęd taśmy występuje najczęściej w postaci metalowego wałka, do którego taśma przyciskana jest sprężyną poprzez zastosowanie gumowej rolki.
Kolejnym elementem jest tutaj sprzęgło cierne znajdujące się przy napędzie szpuli obracającej się. Pełni ono rolę mechanizmu dowijania. Siła sprzęgnięcia jest dobrana tak, by nawijane zostało na szpulkę, jednocześnie zapewniając równomierność taśmy. Droższe i nowocześniejsze modele posiadają sprzęgło zastąpione sprzężeniem magnetycznym.
Głowica robocza to przetwornik magnetoelektryczny. Jej budowa uwzględnia budowę z materiału innego niż ferromagnetyk. Zabezpiecza to umieszczoną w środku cewkę przed magnesowaniem. Szczelinka głowicy pełni rolę rdzenia cewki.
Głowica kasująca może występować zarówno w formie magnesu stałego (wówczas dociskana jest ona do taśmy podczas zapisu) lub w formie podobnej do głowicy uniwersalnej. W tym drugim przypadku stale dociskana jest do taśmy, jednak uaktywnia się ona w momencie zapisu.Wzmacniacz pełni dwie funkcje w zależności od momentu, w którym jest wykorzystywany. Przy zapisie wzmacnia sygnał zapisywanego dźwięku, podczas odtwarzania zaś wzmacnia sygnał odczytany z taśmy.
Do tego również generator prądu podkładu lub kasowania, którego istnienie gwarantuje polepszenie jakości nagrania poprzez połączenie prądu podkładu z sygnałem, będącym aktualnie zapisywanym.
Układ wykrywający zatrzymanie taśmy (auto-stop) występuje w postaci przełącznika na wale szpuli. Zwiera się on i rozwiera wraz z układem elektronicznym, wyłącza przesuw taśmy gdy proces przewijania zostaje zakończony, co usuwa możliwość zużycia się cierni.
Kolejnym elementem jest układ antyszumowy. Zwykle jest to Dolby B, CNRS lub też DNL oraz znacznie ogranicza dynamikę odtwarzanego brzmienia. Do tego układ automatyki nagrywania w postaci ALC lub ARN, który dopasowuje poziom zapisu do poziomu zewnętrznego, zapobiegając jednocześnie przesterowaniu.
Spotkać możemy się także z magnetofonami wyposażonymi w mikrofon, który pozwala na nagranie dźwięku i zapisanie go na taśmie.